Newsflash

Hopelijk hebben jullie een grote nieuwshonger!
De voorbije dagen heb ik geen moment stilgezeten, vandaar een overzicht.

(Het beknopt blijven is niet echt gelukt, soms heb ik het echt nodig om alles van me af te schrijven…)


Woensdag 7/5
===========
Na een vermoeiende schooldag werd ik uitgenodigd door de moeder van de directeur om bij haar zoon, Mr. Jahia, te gaan eten. Nadien zouden we nog naar het GEBOORTEFEEST van iemand van de familie gaan. Het meisje, Hanien, was juist zeven dagen oud… Daar stond ik dus met mijn verkreukte schoolkledij tussen chique opgemaakte feestvierders! Maar het was echt fijn om dit traditionele gebeuren een keer mee te maken!


Donderdag 8/5
============
Overactief was ik na de vergadering, een bijverschijnsel van de vermoeidheid. Miss Dalia kwam even mee naar mijn appartement, waar we onze buikjes vulden met de mahshy (opgevulde groenten), die mijn nichtje Basma had meegebracht.
Die avond was SHOPAVOND voor Dalia! Ze wilde wat kopen om te dragen op het schoolfeest. Voor mij was het de eerste keer om te ervaren dat er ook goedkope kleding te vinden is, maar dit is dan wel van Egyptische (dus mindere) kwaliteit. Mijn nichtje gaat zelf meestal naar de ‘echte’ winkels, waar er Chinese of Turkse zaken te vinden zijn. Een rok, blouse, hoofddoek, handtas én twee paar schoenen later hebben we nog een stuk ijstaart gegeten. Allemaal tevreden!


Vrijdag 9/5
==========
Het beruchte schoolfeest… Een en al “PFFF”!


Zaterdag 10/5
===========
Lekker nagedroomd van het hectische gedoe de dag voordien, dus de hele dag een suf hoofd. In de late namiddag kwam mijn nichtje weer piepen, zodat ik met veel plezier mijn saaie thuisbezigheden achter me liet.
Een geslaagde zoektocht naar wenskaarten voor mijn kindjes en mijn vriendjes… Buikjes gevuld met pasta én ijs… Een kort bezoekje aan de grootmoeder… Enkele kilootjes gezonde lekkernijen (fruitjes) en een fikse wandeling… Met een voldaan gevoel kwam zat ik weer achter mijn trouwe vriend (Mr. Laptop) terwijl mijn nichtje zich naar haar advocatenkantoor begaf.

Het opperste gevoel van GELUKZALIGHEID was even van de partij. Tegen alle verwachtingen in waren er goedkope tickets te vinden, dus misschien kwam het thuisfront wel even langs. Joepie, iemand om mijn schoolfeest bij te wonen! Jammer genoeg wilde het internet even later niet meer mee en was het beslissen in België ook niet zo eenvoudig. Om middernacht kreeg ik dus even een serieuze dip, we waren te laat geweest met boeken…


Zondag 11/5
===========
Eerste dag van de Egyptische schoolweek, eerste keer de kleuters op het podium! Spannend! Maar wel een heel geregel. Heel wat liedjes om te oefenen, zowel Engelse als Arabische (én KG 1 N zingt ook een stukje in het Frans)! Dan nog het Engelse toneel “Beauty and the Beast”…
Alle kinderen zouden vroeger doorgaan, niemand bleef na om extra te oefenen zoals we de voorbije weken deden… HAAST EN SPOED om alles op tijd klaar te krijgen! Verbeterwerk, herhalingslessen, schoolagenda’s, oefenen voor het toneel én voor de liedjes!
Nergens tijd voor op zo’n korte schooldag, zeker de eerste keer was wat zoeken hoe alles gepland te krijgen… Zo was het oefenen voor het toneel (’s morgens het eerste uur) zonder muziek niet echt een succes… Snel de rekenexamens afwerken, even nablijven voor enkele minuscule vragen i.v.m. ons schoolfeest, enkele schrijftaken én dan eindelijk naar huis! Helemaal doodop!


Maandag 12/5
===========
Het dagje verliep beter… Direct na het toneel was het aan onze klas om de liedjes te oefenen. Met af en toe wat commentaar van de directeur en zijn broer, maar de kinderen deden het goed. Jammer dat ‘Amr (het beest en de ster van heel wat liedjes) ziek was en dus niet was komen opdagen…
Met een voldaan gevoel ging ik rond 14 uur mee met bus 2 naar huis… Of beter gezegd naar het huis van de grootmoeder, want mama Fatma had ons uitgenodigd voor de lunch (voor mij wel het avondmaal). Verder een bezoekje aan May (vriendin van Basma), een zoet dessertje onderweg, wat winkeltjes, een winderige wandeling en veel gebabbel…
’s Avonds was MSN weer mijn beste vriend!

Op schools vlak waren er wel twee PROBLEMEN met ouders…
°°° 1 °°° Sama’s moeder eiste dat haar dochter in minder liedjes deelnam omdat Sama’s zus na het schoolfeest erg moe was geweest. Toen er ook nog dreigingen volgden dat ze Sama in het midden van het schoolfeest mee naar huis zou kunnen nemen, was de maat vol. We zouden Sama dan wel schrappen uit alle liedjes en alleen laten deelnemen aan het toneel. Een boze moeder! Een droevige Sama! Een zagende directeur! Na heel wat gezever en gedoe zingt Sama uiteindelijk toch terug mee in enkele liedjes…
°°° 2 °°° Shadwa’s mama heb ik enkele weken geleden “crazy” genoemd… Shadwa kwam steeds vragen om een solo te mogen zingen voor Engels, dus uiteindelijk had ik haar gekozen voor mijn spreekact. Ineens kondigde de moeder aan dat haar dochter toch niet aan de Annual Show deel zou nemen. In eenvoudig Engels wilde ik mijn kindjes duidelijk maken dat ze niet kunnen thuisblijven als ze iets belangrijks doen op het schoolfeest. Zo zal die “crazy” wel weer in mijn uitleg geslopen zijn… En door Shadwa aan haar mama verteld! Gelukkig is het wel een begripvolle moeder, maar ze wilde er toch even over praten.


Dinsdag 13/5
===========
Niet in het opperbeste humeur: PRIKKELBAAR! Dat beloofde. Al snel begon het: plots werd ons oefenuur precies gewijzigd, Miss Hoda (onze supervisor) had andere uren op bord geschreven. Toen ik even later hoorde dat ik voor correctiewerk in de lagere school gevraagd werd, zag ik het helemaal niet meer goed komen. Om 10 uur al? Of toch om 12 uur? Gewoon zoveel mogelijk proberen te doen voor ze me roepen, dacht ik nog…

’s Morgens het toneel… Het beest (‘Amr) was terug en buiten de erg ondeugende jongens waren de acteerprestaties en dansmomenten erg goed te noemen.
Daarna etenstijd voor de kinderen en razendsnelle correctie voor Miss Sofie, dan speeltijd, vervolgens herhaling van twee hoofdstukken Engels en ‘ascending and descending’ voor rekenen, hierna boeken uitdelen en boekentas maken en ten slotte oefenen voor het schoolfeest! Daar stonden we dan op het podium en de kinderen deden het fantastisch! Na mijn Engelse liedjes hielp ik Miss Amira nog met haar Arabische liedjes (kinderen aanmoedigen) of met het rustig houden van de niet deelnemende kinderen. Tussendoor heb ik de spreekoefeningen ook nog herhaald met Kamel, Faris, Shadwa en ‘Amr, wat vooral bij de laatste een echte uitdaging was, aangezien hij bijna constant aan het oefenen is.
Eigenlijk riep Miss Dalia me om half 12 al naar boven voor correctiewerk, maar ik gaf aan dat het oefenen voor het schoolfeest belangrijker was. Soms moet je prioriteiten stellen, dus goed dat ik voor mijn eigen werk op kwam!

Met drie kindjes drie verdiepingen hoger naar de Art Room om de maskers juist op hun hoofdjes af te stellen en daarna met een kroon op mijn hoofd weer drie verdiepingen lager naar de kleutergang.
Onderweg kwam ik heel wat lagere schoolkinderen tegen op weg naar het gebed.
“Are you the king?”
“No, the queen”, was mijn antwoord steevast.
Daar stond de directeur plots voor mij, doodserieus vragend wat ik aan het doen was en of ik mij wilde haasten om mee examens te gaan verbeteren. Een sandwich later stond ik nog steeds met de kroon op mijn hoofd in de bibliotheek.

Samen met de andere leerkrachten Engels heb ik de examens verbeterd. Van het tweede, derde en vierde leerjaar (Nationale Sectie) heb ik telkens één examenvraag nagekeken. Verder heb ik nog wat totalen opgeteld… Toen dachten we dat we klaar waren, maar wilde Mr. Hatem dat op ieder examen een eindresultaat op vijf kwam te staan. Met rekenmachine en potlood gingen de anderen aan de slag, want ditmaal moesten het Arabische cijfers zijn. Rustig heb ik afgewacht tot ik toestemming kreeg om door te gaan. Om 16.30 thuis, op het normale uur, maar het leek een erg LANGE SCHOOLDAG te zijn geweest.


Woensdag 14/5
============
Joepie, eindelijk oefenen met MICROFOONS! Spannend zo voor de eerste keer…
Wel was ik de enige kleuterjuf die niet wist dat de kinderen tot HALF DRIE (in een gewone week half 2) op school zouden blijven… Geen problemen mee! Meer tijd om te oefenen!

Weer een enorm drukke dag dus: oefenen voor het toneel, verbeterwerk, Engelse liedjes, Arabische liedjes, herhaling rekenen, Engels én Science! Tussendoor kwam Mr. Hatem me weer roepen om de examens Frans mee te verbeteren, maar ditmaal heb ik kordaat geweigerd. Het oefenen voor het schoolfeest gingen voor!

Al bij al vielen de Engelse liedjes heel goed mee, af en toe zongen de kinderen wel iets te snel of waren ze eerder aan het roepen. Ook Dr. Mohammad én zijn broer, die het hele gebeuren zo’n beetje coördineerde, waren tevreden. Voor de eerste keer oefenden we de spreekacts en het ging erg vlot, buiten enkele ingewikkelde zinsconstructies als “Why do you raise your hand?” waar ‘Amr nog over struikelde. Moe maar voldaan gingen we na ons dik oefenuurtje terug naar de klas, maar enkele kinderen zongen ook nog in de Arabische liedjes van Miss Maha.

Heel begrijpelijk dat de kinderen na al dat oefenen doodop waren, maar ze hebben zo FLINK gewerkt dat het tijdens mijn sessies tijd was om stickertjes op het voorhoofd van uitstekende kinderen te kleven.
Grappig ook dat die kleintjes geen tijdsbesef hebben… Terwijl de lagere school al naar huis was, kwam Rouvan me nog zeggen dat ze met de bus van Primary mee wilde, samen met haar zusje. Wachten op de bus duurde erggg langgg… Maar eindelijk waren bus 1 en 2 er terug!


Donderdag 15/5
============
Een SLECHTE DAG… Kan iedereen overkomen!
Toch waren er ook enkele fijne dingen, o.a. een blije Amira omdat ik aan haar verjaardag had gedacht én een heerlijke maaltijd in Pizza Hut!

Het mindere begon al ’s morgens vroeg. Ik werd wakker van allemaal rare dromen over een zinkend bootje, een boze directeur, nerveuze en zagende leerkrachten, samen met mama opgesloten worden met drukke kinderen, enz. Waarschijnlijk wat stress voor het schoolfeest die in mijn onderbewustzijn een eigen leven leidt.

Op school zei Miss Amira me dat we geen schoolagenda zouden schrijven én geen les zouden geven. Jammer, want ik had een lesje “Story” en het laatste huiswerk gepland.
Daar begon ik met het omkleden van de 18 kinderen voor het toneel. Een rits die stuk sprong en ontbrekende kledingstukken waren de eerste ergernissen. Wat een drukte!
Zo goed als iedereen was omgekleed toen de directeur doodleuk zei dat we deze keer niet met het toneel zouden beginnen. Hij wilde mijn klas, KG 2 National, als eerste op het podium om de Engelse en Arabische liedjes te zingen.
Terwijl het zingen gisteren erg vlot ging, was ik vandaag niet tevreden. Mr. Music had ook door dat de kinderen steeds aan het hollen waren… Ook de spreekact schonk me geen voldoening, want mijn schattige minikleuter Kamel was niet komen opdagen en ik begon me al zorgen te maken of hij wel naar het schoolfeest zou komen. (Gelukkig wel! Op het einde van de dag hebben we even naar zijn ouders gebeld…)

Zo zaten we rond 10 uur terug in de klas… Doodop van al het oefenen! Miss Dalia vroeg me om alle kinderen terug om te kleden, de directeur wilde het acteren met kostuums voor het schoolfeest zelf laten. Normaal oefen je toch op zijn minst een keer met de maskers e.d. om eraan te wennen. Maar ja, geen commentaar gewenst! Iedereen terug omkleden zag ik niet direct zitten, dus eerst tijd voor het ontbijt...

Ineens herinnerde ik me dat ik nog foto’s moest nemen van alle karakters, zodat we hen konden voorstellen in een PowerPoint (vb. Beast played by ‘Amr El-Zenaty). Dus had ik mijn bezigheid! Ook was het een goed moment om de maskers nogmaals te passen. De dansgroep op een foto krijgen was de grootste moeilijkheid: zes meisjes met een bord en vier jongens met een lepel… Uiteindelijk is het toch gelukt!

In de klas kreeg ik bijna een hartinfarct! Zo’n rommel! Er lagen dertig kledingzakken verspreid en enkele jongens kropen eroverheen om hun botsballetje te nemen. Omgestoten melk op een tafel en de grond. Papiertjes overal verspreid. Stoelen allemaal chaotisch door elkaar. Een rommelig bureau. Ziek werd ik ervan! Miss Amira was erg moe en had geen fut om de leerlingen in te tomen… Even ben ik gevlucht uit mijn klas, maar nadien ging Amira samen met Miss Maha een Arabisch liedje oefenen en begon ik aan mijn opruim. Ook de kinderen hadden tien seconden om alles netjes te maken en daarna muisstil te zitten. Wat kleuren, samen spelen, eten én drinken waren de hoofdbezigheden van de dag.

Plots bleek dat we wel een schoolagenda moesten schrijven… Maar de foute papieren werden afgedrukt én gekopieerd! Met de hand schreef ik het huiswerk voor rekenen en Engels dus dertig keer. Ik voelde me slecht op dat moment en had echt geen fut. Nog meer gedoe zou volgen… Amira had Miss Maha gevraagd om de schoolagenda’s in orde te brengen, maar toen we ontdekten dat dat niet gebeurd was, was de helft van de klas al naar huis…

Ondertussen zat ik met de kinderen voor het toneel beneden, deze keer dus zonder kostuums. Het was nog wachten op KG 1 en toen hadden we nog slechts een half uur voor het toneel. We hebben heel wat moeten bijsturen en het was verre van goed. Tja, zo op het einde van de dag… Ik had me er al bij neergelegd.

Wel ben ik nu bang voor het schoolfeest zelf… Geen enkele keer hebben we een generale repetitie gedaan, dus laten we hopen dat het straks lukt, INSHA’ALLAH!